Moustey-Dax 14 juli

Blijf op de hoogte en volg Ernst en Wilma

14 Juli 2016 | Frankrijk, Moustey

Het was een prettig verblijf in Moustey. En omdat wij pelgrims zijn, kregen wij ook nog korting op de kamerprijs. Vandaag op tijd vertrokken, omdat wij een lange, vlakke rit van 100 km. voor de boeg hebben. De rit gaat door uitgebreide bosgebieden met nauwelijks voorzieningen. We zijn zelf voorzien van genoeg eten en drinken. De zon schijnt, maar het is behoorlijk fris. Via kleine dorpjes als Pissos en Sabres komen we bij Labouheyre. Deze plaats was een halteplaats voor pelgrims en ligt aan een oude Romeinse weg. De pelgrims verfristen zich in deze plaats eerst bij de fontein en gingen daarna de St. Jacqueskerk binnen. Ook vandaag staat deze kerk open en kunnen wij binnen kijken. In het portaal zie je een sierboog van Franse lelies en Jacobsschelpen. Bij het altaar is een gebrandschilderd raam met St. Jacob in pelgrimstenue. Op het plein bij deze kerk onze meegebrachte koffie gedronken. Onderwijl werden daar voorbereidingen getroffen voor de viering van de 14e juli. Met de mensen die daar bezig waren raakten we in gesprek. Een meneer wil zelf ook naar Santiago gaan fietsen. Volgens hem vallen de klimmetjes in de Pyreneeen echt wel mee. Ze bestaan, de echte optimisten. Tussen de diverse dorpjes was het gewoon recht toe, recht aan fietsen. Kilometers achter elkaar rechte weg. Geen mens te bekennen, alleen de eenzame fietser. De tocht lijkt daarmee saai, maar was het geenszins. We werden begeleid door mooie beelden, zoals een roofvogel die loom klapwiekend wegvloog. We kregen regelmatig een concert van cicaden en vele vlinders begeleidden ons. Een andere roofvogel draaide zijn rondjes boven een leeg veld op zoek naar prooi.
Op deze momenten moesten wij ook denken aan de vele lieve, humoristische, inspirerende en hartverwarmende reacties van zoveel mensen. Het is echt heel bijzonder. Daardoor groeien we zelf ook.
In Dax aangekomen, natuurlijk nog een stempel gehaald. Het was een verrijkende dag.

14 Juli 2016 - 19:47

Flip Van Hoven:

Hoi Wilma en Ernst,

Wat een leuke verhalen elke dag, erg mooi geschreven. Zo zie je maar onze schooltijd heeft ook iets opgebracht. Mooi dat jullie in elk plaatsje rechtstreeks op het kerkgebouw afgaan. Iets wat ik erg herken, als een magneet word je er naartoe getrokken en mag je stil worden, voor al dat moois voortgebracht door onze voorouders. De natuur heeft natuurlijk ook haar aantrekkingskracht en Frankrijk is wel een land met heel veel diversiteit op dit gebied, super mooi allemaal. Blijf lekker genieten van jullie Camino.

Groetjes,

Flip

14 Juli 2016 - 21:30

Jan Akerboom:

Beste Wilma en Ernst,
Met veel plezier en interesse lees ik jullie verslagen. Het reageren heb ik tot nu toe aan Marjo overgelaten, dus de hoogste tijd om nu zelf in de pen te klimmen.
In jullie beschrijvingen van het traject tot Tours herken ik veel van mijn ervaringen uit 2002 toen ik met onze zoon Jos (was toen 16) Leiden-Tours heb gefietst: het douanehuisje in Rumegies, de lange glooiende wegen door het Noordfranse landschap, de 3km klim bij Mézières voordat je afdaalt naar de Seine, en meer.
Verschil is dat wij toen doorjakkerden om zo snel mogelijk in Tours aan te komen en ons weinig tijd gunden voor al het moois in de natuur en in de steden.
Jullie schieten trouwens aardig op, inmiddels komt St Jean Pied de Port binnen bereik, morgen wellicht?
Uiteraard ben ik zeer benieuwd naar jullie verslagen van het traject vanaf St. Jean, dat ik in september ga lopen. Ben inmiddels de trainingen begonnen. Als hardloper is het wel wennen aan het wandeltempo. Hoop er geen spijt van te krijgen dat ik toch niet voor de fiets heb gekozen.
Interessant te lezen dat gaandeweg jullie besef van tijd verdwijnt en hoe gevoelig je wordt voor alles om je heen (dieren, geluiden, etc.). Die ervaring hoop ik straks ook te hebben.
Geniet verder: Buon Camino!

Jan