Santiago 3, 4 en 5 augustus

Gisteravond aan een heel gezellig pleintje gegeten. En ondanks alle emoties goed geslapen. Dan gaan we vandaag op weg om als eerste ons compostelaat te halen. Het gebouw kom je niet zomaar binnen. Alleen op vertoon van je credential (stempelkaart). Dus Sara moest buiten blijven. Terwijl we binnen stonden te wachten op onze beurt, werd ons gevraagd hoe we de camino beleefd hadden. Daar raken we eigenlijk niet over uitgepraat. Daarna moesten we een formulier invullen met o.a de vraag waar we vandaan kwamen, waar we gestart zijn en de redenen van onze camino. En de stempelkaart werd gecontroleerd. Met het compostelaat onder onze arm verlieten we het gebouw. Nog even tijd voor een cafe con leche en dan naar de pelgrimsdienst in de Kathedraal. Voor de dienst wordt afgekondigd uit welke landen en hoeveel pelgrims aan zijn gekomen. Uit heel veel verschillende landen en vandaag 2 uit Nederland. Helaas wordt het grote wierookvat tegenwoordig nog maar één keer per week "gezwaaid", vandaag niet dus. Het in vele talen het "Onze Vader" bidden is wel heel mooi. Hierna weer de stad in en lekker Paella gegeten. Daarna, met pijn in ons hart, onze fietsen (en bagage) ingeleverd bij de firma Soetens. De Spaanse mevrouw die de fietsen in ontvangst nam heeft beloofd goed voor onze fietsen te zorgen. Toen we weer buiten liepen kwamen we Henk uit Nijkerk en Geert, de Vlaming tegen. Ook goed aangekomen dus. Zij wezen ons op het de huiskamer van het "Holland huis." Daar zijn we ook nog naar toe gegaan. Een huiskamer speciaal voor Nederlanders die de camino gelopen of gefietst hebben. Je kunt daar ervaringen uitwisselen. Dat was heel gezellig en je kreeg ook een koekje bij de koffie. Intussen was het half negen 's avonds en gingen we op zoek naar weer een gezellig terras om te eten.
De volgende dag op weg, met de bus, naar Finisterre. Een busrit van een kleine twee en half uur. Daarna drie km. wandelen. Dan komen we ook nog langs een klein kerkje uit de 12e eeuw. Ook daar zijn vroegere pelgrims langsgekomen. En we konden er nog een stempel krijgen. Dan komen we aan bij het paaltje met o,o km. Het daadwerkelijke einde van de tocht voor veel pelgrims. Het einde van de wereld. En dan hier het allerlaatste stempel gehaald. Het uitzicht was prachtig en indrukwekkend. Om de bus te halen moeten we terug en om 20.00 uur komen we weer aan in Santiago. Bij de receptie van het hotel vragen om een taxi te reserveren voor de volgende dag kwart over 6. Voor de laatste keer de stad in. Weer op een gezellige plek gegeten en daarna nog even naar het plein.
5 augustus dus vroeg op weg naar het vliegveld. Eerst naar Barcelona, lange ovestaptijd en dan naar Schiphol. Daar komen we om 17.oo uur aan en worden opgewacht door Willem, Chantal, Lynn, Ruud en Marieke. Van Willem en Chantal krijgen we alvast een zak andijvie en Eva bleek thuis al o.a. spekjes in de koelkast gelegd te hebben zodat duidelijk is dat we al een keer stamppot andijvie hebben gegeten.

We hebben een mooie camino gehad. Het begon met de dienst waarin we de zegen ontvingen. We wilden zekerheden loslaten en ook vertrouwen hebben, mensen ontmoeten, bezinning, genieten van al het moois in de natuur en wat verder op ons pad kwam. Door 6 weken te fietsen verkeerden we in een soort tijdsvacuüm. Tijd kreeg een andere dimensie. Nogmaals, we zijn uitgebreid. We hebben het goed gehad en zijn dankbaar. We zijn pelgrims, het houdt niet op na Santiago.

Verrast en blij waren we met de vele reacties op onze blog. Het bemoedigde en stimuleerde ons.

A Dieu en vaya con Dios